𝕂𝕚𝕝𝕜𝕒 𝕤łó𝕨 𝕠 𝕒𝕦𝕥𝕠𝕣𝕫𝕖.
Andrzej Maleszka urodził się 3 marca 1955 roku w Poznaniu. To Polski pisarz, reżyser i scenarzysta. Jest absolwentem filologii polskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracował w Studenckim Teatrze Nurt, a potem w poznańskim Teatrze Nowym.Jest autorem ponad trzydziestu filmów fabularnych i telewizyjnych, w tym takich tytułów jak: „Mechaniczna Magdalena” (1988), „Maszyna zmian” (1996), „Magiczne drzewo” (2009), „Sto minut wakacji” (1998). Napisał serię powieści „Magiczne drzewo”, na którą składają się: „Magiczne drzewo. Czerwone krzesło”, „Magiczne drzewo. Tajemnica mostu”, „Magiczne drzewo. Olbrzym”, „Magiczne drzewo. Pojedynek”, „Magiczne drzewo. Gra”, „Magiczne drzewo. „Cień smoka”.
Chciałabym na wstępie zaznaczyć że jestem totalną fanatyczką książek. Mimo bardzo dużego postępu techniki, chyba nigdy nie zrezygnuję z czytania oprawionych książek na rzecz e-booków czy innych czytników książek. Ten zapach książki, możliwość jej dotknięcia, przekładając kartka po kartce – nie do opisania. I uważam że właśnie to w głównej mierze pozwala się nam – czytelnikom, przenieść do świata powieści.
Książka ta, to swoistego rodzaju opowiadanie o losach Kukiego, Blubka, Gabi i psa Budynia.
Już od pierwszych akapitów, autor zabiera nas w świat przygód i niepowtarzalnych zwrotów akcji.
Fajna opowieść, gdzie bohaterowie posiadają nowinki technologiczne w postaci smartfonów, powinna się spodobać dzieciom i młodzieży.
Książka opowiada o sile przyjaźni, o tym że nie warto w życiu być nieuczciwym.
Przygody bohaterów mimo że czasem są zabawne a nieraz przerażające, to są bardzo pouczające.
Mogę śmiało powiedzieć, że książka przekazuje dobre wartości i jest bardzo pouczająca, ale przede wszystkim napisana w sposób przystępny dla dzieci, młodzieży i dorosłych.
Z książek dla dzieci płynie przede wszystkim nauka, że nie wszystko co się świeci jest cenne, że nie raz warto pomyśleć dwa razy, zanim się coś zrobi i że trzeba słuchać innych, brać ich zdanie pod uwagę.
Dla dorosłych jednak przesłanie wygląda tak że bardziej powinniśmy zwracać uwagę na sygnały, które wysyłają nam dzieci, powinniśmy więcej z nimi rozmawiać i nie pozostawiać ich samych sobie.
Wiem że mówię tutaj o skrajnych przypadkach ale wiecie, czasem tak się zdarza, że jako dorośli myślimy że dzieci wyolbrzymiają wiele rzeczy – dlatego za każdym razem sprawdźmy wszystko dokładnie.
ℙ𝕠𝕕𝕤𝕦𝕞𝕠𝕨𝕒𝕟𝕚𝕖
Bardzo podoba mi się fakt, iż mimo tego, że książka ma swoich kilka części, które są kontynuacją myśli, nie trzeba czytać wcześniejszych, by odnaleźć się w danej książce. Mało autorów to potrafi i tu należą się za to ogromne brawa.
Książka jest pouczająca, dobra dla ludzi w każdej grupie wiekowej. Jest przyjemna w czytaniu, można ją pochłonąć naprawdę w ekspresowym tempie, a co najważniejsze, można zawsze wrócić do poprzednich rozdziałów.
Rozdziały są napisane w taki sposób, że opowiadanie można wykorzystać do przeczytania jej dzieciom jako bajki na dobranoc.
Mimo iż jestem już starsza, mi też bardzo podobała się ta książka i na pewno wiele lekcji, które z niej wyniosłam zapamiętam do końca życia.
Mam nadzieję że uda mi się tą fantastyczną trylogię przeczytać w całości.
Jedyny minusik, to taki, że trochę bohaterowie zachęcają do korzystania z nowinek technologicznych, co może uzmysłowić dzieciom, że jest to dobry nawyk, ale przecież zawsze można powiedzieć, że taki jest zamysł tej książki i wpoić dzieciom swoje racje.
Bardzo Was serdecznie zapraszam do przeczytania książki. Nie będziecie zawiedzeni.
